Boeken Historische momenten Lustrumboeken Reclame-uitingen

009 Harde Ballen, twaalf intrigerende tennissers Door Richard Krajicek Uitgeverij Tirion Sport, 220 pg, paperback groot formaat, ISBN 90 4390 619 0, EUR16,95 Op 20 januari wordt in het uitmuntende sportkatern van het Algemeen Dagblad tweemaal aandacht besteed aan het vers verschenen boek van Krajicek. Het is een heugelijk verschijnsel, dat een tennisboek zoveel aandacht trekt. Het is te hopen, dat hiermee en trend wordt gezet, en dat men in Nederland in zijn algemeenheid meer aandacht krijgt voor ook de buitenlandse uitgaven. De aandacht voor dit boek heeft natuurlijk alles te maken met de schrijver. En het is dan de vraag, of alleen maar een beroemde naam op de kaft het de aanschaf van zo?n boek voldoende waard maakt. Wat mij betreft is de titel het zwakste onderdeel. Daar had iets beters voor verzonnen kunnen worden, het is te veel een plat tennis clich?. Maar de inhoud maakt het ruimschoots goed. Lees wat Krijn Snuif in het AD hierover vertelde: ?De huidige directeur van het ABNAMRO-toernooi voert twaalf tennissers op, maar maakt telkens de koppeling naar zijn eigen leven. In het hoofdstuk over Ivan Lendl trekt Krajicek een treffende parallel met zichzelf. Het Amerikaanse sporttijdschrift Sports Illustrated noemde Lendl ooit ?The champion nobody cares about.? En wat schreef een Nederlandse krant jaren geleden, toen Krajicek een jeugdtoernooitje won? Juist, ?Richard Krajicek, kampioen zonder fans?. De vorm waarin hij zijn autobiografie gegoten heeft, is dus origineel te noemen. Heeft hij dit allemaal zelf verzonnen? Gezien zijn controle instinct en intelligentie is de kans hierop groot. Wel heeft hij goed geluisterd naar zijn vriend, de tennisjournalist Bertold Palthe, en zijn vrouw Daphne Deckers heeft goed gekeken naar de redactie. Het getuigt van goed leiderschap de juiste mensen in te schakelen. Paul van den Bosch schrijft in datzelfde AD: ?Kwetsbare controlfreak. ?..Het wachten was altijd al op een biografie van Krajicek Toptennisser. Maar voordat iemand dat plan oppakt, doe ik het zelf, heeft hij ongetwijfeld gedacht. Altijd allergisch voor fouten, altijd op zoek naar controle. Zoals hij ook zijn emotionele afscheidsrede in 2003 voor dezekerheid ook op schrift uitdeelde aan dejournalisten. Dan zijn de quotes nauwkeuriger?..Wie ooit plannen had voor zijn biografie, laat deze na Harde Ballen wel vallen. Zo regisseert een controlfreak de geschiedschrijving.? Krajicek kwam al over als een open mens, die niet schuwt zijn eigen handelen ook op psycho-analytische wijze te verklaren. Ook in dit boek grijpt hij zijn kans om dat te doen. Bijna geen sterveling is in staat zijn eigen wezen tot in het diepst te doorgronden. Onze hersenen beschikken over te veel vermogen in het geval van twijfel over een verklaring de meest gunstige te kiezen. Het is Krajicek te prijzen, dat hij daar toch zijn best voor doet. Of vindt hij, dat hij daar volledig in geslaagd is? Zijn eigen uitleg voor zijn soms sjokkende houding, het naar de grond kijken bij het wisselen of andere uitingen van negatief nonverbaal gedrag is, komt er op neer dat het niets met moedeloosheid te maken heeft, maar met een bewust ?sportief autisme?, het afsluiten van afleidingen en het concentreren. Dat kan zeker wel opgaan voor grote gedeelten van zijn wedstrijden. Wie echter veel van zijn matches geheel gevolgd heeft, heeft toch grote verschillen kunnen waarnemen tussen zijn houding na nodeloos verloren punten, games, sets en wedstrijden, en zijn houding wanneer zijn tegenstander uitmuntend speelde. Geen mens heeft zijn lichaamstaal zo volledig onder controle, zeker een perfectionist niet, die van zichzelf eist dat alles goed moet zijn wat hij doet.