Boeken Historische momenten Lustrumboeken Reclame-uitingen

004 Je Voulais Vous Dire Henri Leconte komt terug met een vervolgboek op zijn eerste autobio, ?Ma vie comme gaucher?. En terecht. Enkele belangrijke gebeurtenissen in zijn leven heeft hij geanalyseerd, en in dit boek verschaft hij acceptabele verklaringen voor zijn denkwijze, en gedrag, in die periode. Zo heeft de Franse pers veel voeding gegeven aan de opvatting, dat hij met Noah op gespannen voet verkeerde. Het voorwoord is dan ook meteen ruim de moeite waard, omdat het door diezelfde Noah in een openhartige stijl geschreven is. Natuurlijk was er rivaliteit. Noah geeft toe, dat toen Leconte in 1988 de finale van Roland Garros ging betwisten, hij hoopte, dat hij zou gaan verliezen! En passant meldt hij de bijnamen van de generatiegenoten uit die tijd: Tutu is Thierry Tulasne, Pepito is Patrick Proisy; Merguez, het worstje, is Patrick Dominguez en La Gauffre (de wafel) is Jauffret. Natuurlijk knalt de dikke pret, die zij samen ook beleefd hebben, ook uit de bladzijden. En vermakelijk is de beschrijving van de ontmoeting op de Seniors tour met McEnroe. Leconte stond op voorsprong, maar dat zinde McEnroe niet en begon hem te treiteren. Op een gegeven moment was Leconte zijn gesar zo zat, dat hij in een beroemde sc?ne McEnroe tot zwijgen wilde krijgen door tijdens een wissel aan te kondigen, dat hij hem na de wedstrijd in elkaar ging slaan. Vele collega?s van de Tour gaven steunbetuigingen aan Leconte; McEnroe vluchtte en liet zich niet meer zien. Ruim een jaar lang durfde McEnroe hem niet meer onder ogen te komen?uiteindelijk werd de strijdbijl begraven. ISBN 2 259 20032-X